Yazar: Kolektif

Entelektüel komünitemiz bilim tarihi ve bilim felsefesi aşamasından geçti; fakat bilim sosyolojisi aşamasına gelemedi henüz. Elinizdeki kitap Paradigma’nın bu tür endişelerden hareketle okurlarına sunduğu bir metin.

Babamızla ilgili anılarımız, babamızın kim olduğundan daha önemlidir. İlk kitabımızda oğullar babalarını anlatmıştı, sıra şimdi kızlarda. Farklı meslekten, farklı yaştan, farklı politik görüşlerden 56 kız ve hepsi kendi renginde 56 baba portresi: “Her düşüncem babamı söyler, her biri değişik ötekinden.”

Her oğul babasının hayaletiyle başetmek zorunda olan bir Hamlet’tir; çünkü karşı çıkmak için bile bir babaya vardır.

Ben, İlber Ortaylı’nın arkadaşlığından beslendim, gurur duydum; yaşadıkça bunun böyle sürüp gitmesini de diliyorum. Bir de, diyorum, Türkiye ondan gereğince, gurur duysa. Çok mu safcana bir beklentidir? Enis Batur

Türkiye’de halk örs devlet çekiçtir. Yakın siyasi tarihimizin bir çekiçleme eylemleri serisinin tarihidir. Devlet için egemen siyaset yapma biçimi çekiçlemedir, devlet oy kullanmaz, çekiçler. Bu çekiç kritik durumlarda, kiriz ve buhran zamanlarında balyoza, siyaset yapmanın tarzı da balyozlama’ya dönüşür

Yorum, köken bakımından aracılık ilişkisinden, farklı dillerin konuşucuları arasındaki aracılık etme fonksiyonundan doğmuştur; yani, o kaynağında mütercimle ilgilidir ve daha sonra, anlaşılması zor metinlerin şifresinin çözülmesine dönüşmüştür.

aklın bu kesintisiz kronolojisinin yerine, değişmez bir biçimde, bazan kısa ömürlü, birbirinden ayrı, çoğunlukla birbirine özgü ve kazanan, gelişen, kendini bilen bir bilincin genel modeline indirgenemez bir tarih tipinini taşıyıcısı olan benzersiz bir yasaya uymayan basamakların, erişilmesi olanaksız kaynağa, onun kurucu başlangıcına geri götürüldüğü görülür.

“Felsefe”nin tarihlerine dahil etmenin bütünüyle doğru ve yerinde olduğuna hükmettikleri büyük şahsiyetlerden herhangi ikisi tarafından çok muhtemelen aynı şekilde tanımlanmayacak olması, onun tarihini yazmaya teşebbüs eden herkesin karşı karşıya kaldığı ilgin, ama, bize felsefenin doğasıyla ilgili olarak önemli ipuçları verdiği için, bir o kadar da önemli bir paradokstur.

“Dil”, “gelenek” ve “yorum” insan bilimlerinin temellerini oluştururlar; deyim yerindeyse Onları anlamaksızın insan bilimlerini anlamak mümkün değildir. Bu özelliğiyle kitap öncelikle insan bilimleri alanında okuyan ve çalışanlar için, özellikle sosyal bilimlerde yöntem üzerine düşünen veya düşünmek isteyen kişiler için çok önemli.

İlk defa onyedinci yüzyılda bilimsel metodolojinin maskelerini giyen araştırmacılar, bu maskelerin altındaki retorik yüzleri bütünüyle unuttular. Onları retoriğe karşı resmi retoriği basitçe tekrarlamaları esasen, nesnelerin laboratuarda veya kütüphanede fiilen nasıl oluştukları konusundaki endişeyi azaltmaya yarar.

Metafizik felsefesinin hiç kuşkusuz en temel, en önemli, hatta bazan felsefenin bizatihi kendisiyle özdeşleştirilen disiplinidir. Metafizik felsefenin kendisidir. Durum böyle olmakla birlikte, diğer taraftan metafizik aynı zamanda en az anlaşılan, en çok tartışılan, ne olduğu konusunda bile bir mutabakata varılamamış bir felsefe disiplinidir.