Resmi ideolojisi kırılmadığında, devletin kendisi kırılabilir. Hakiki devlet, hakiki iktidar ‘esnek’tir… Jöntürkler otantik Türkiyeli halklar için ne iseler, Jönkürtler de otantik Türkiyeli halklar için odurlar.”

“Elinizdeki kitap bugünün engizisyonları ile geçmişin engizisyonları arasında dikkat çekici bağlantılar olduğunu ileri sürüyor ve bunu yaparak etkileyici fakat genellikle ihmal edilmiş düşünürlere ışık tutuyor. Ulaştığı sonuçlara ister katılın ister katılmayın, konuyu siz beğeneceksiniz; bu provakatif kitap sizi alıp götürecek.”

Türkçedeki çok az kitap Heidegger’in ontoloji ile teoloji arasındaki ilişkisini bu kadar açık ve anlaşılabilir tarzda ortaya koyuyor; Türkçedeki çok az kitap Heidegger’in teknoloji ve üniversite eleştirisini böylesine ikna edici bir tarzda gözler önüne seriyor.

İnsani sorumluluğun ve bu anlamda politik olmanın reddi ise Kabil’in cevabında gizlidir: Bilmiyorum kardeşimin bekçisi miyim ben!” Felsefe ile Teolojinin Kavşağında Carl Schmitt ve Leo Strauss’ta ‘Politik olan’ okuru, politika felsefesine, çağdaş politik sorunlarımızla iligli derin bir tartışmaya davet ediyor. 

Schmitt’in Kara ve Deniz’de karşı karşıya koyduğu; “Leviathan” ile “Behemoth”, saf denizi varoluş ile saf kara varoluşu, yaşadığı tarihi andaki Protestanlık ile Katoliklik, İngiliz ile Alman, bencil kapitalist tüccar ile kahraman kara askeridir. Spengler, Sombart, Jünger, Heidegger ve Schmitt “fark” deyince, dost – düşman deyince aynı şeyi görür ve gösterirler.

Devlet, kurumlaşmış egemenliktir; fakat sadece kurumdan ibaret değildir. Devlet halkın hayat tarzının hukuka aktarılmasıyla kurumlaşır; Sadece daha güçlü oluduğu için değil, aynı zamanda daha yüce olduğu için de iktidar sahibidir.

Hobbes, Locke, berkeley ve Hume’un içerisinde yaşadığı ethos bir ve aynıdır… Ben roman yazamam; ben sadece filozofların felsefelerini hikaye etmeye çalışabilirim ve bunu de kendi durduğum yerden bakarak yapmaktan başka çarem yok ve benim durduğum yerden.

“Strauss, bir politika filozofudur. Ne kendini ne de bizi aldatır. Düşüncesi de sözü de korkusuzdur. O, Platon ile şarap, Sokrates ile baldıran içer. Strauss için felsefe bir Pharmakon’dur.

Postizmler ve postmodernizm toplumumuzun egemen ya da ortodoks düşünme biçimlerinin yeknesaklaştırarak bizi ortodoksilerin entellektüel prangalarına mahkum ettiği entellektüel dünyamızın kasvetli havasını dağıtarak nefes almamızı sağlayabilir. Düşüncelere açık olmak, eninde sonunda düşünmeye açık olmaktır.