Her düşünce, her inanç, her felsefi ekol zamana (ve elbette tarihe de) doğrudan ya da dolayşı bir bakışı değerlendirmeyi mündemiçtir.

Elinizdeki kitap, insanlık tarihi boyunca zaman probleminin izini süren kapsamlı bir çalışma.

Elinizdeki sözlük genel felsefe terimleri yanında pistemoloji, Mantık, Metafizik, Ahlak Felsefesi, Bilim Felsefesi, Dil Felsefesi, Sanat Felsefesi, Estetik, Din Felsefesi ve Siyaset Felsefesi’yle ilgili terim ve akımlara da yer vermektedir. 

En derin ve karmaşık felsefi sorunları, fikirleri ve teorileri söyleşi ekonomisi ve anlaşılırlığıyla birlikte sunuyor. Akıcı, sürükleyici ve “kolay” okunabilir bir kitap. Yalnızca meslekten felsefeciler ve felsefe öğrencileri için değil, sosyal bilimlerin diğer alanlarından kişiler ve “genel” okurlar için de vazgeçilmez bir metin.

Hiç kimse felsefenin bütün terim ve kavramlarını bilmek zorunda değildir; fakat kitapları sözlüksüz okumak, daha yerinde bir söyleyişle, felsefe kitabını sözlüksüz okumak, daha yerinde bir söyleyişle, felsefe kitabını sözlüksüz okumak, olsa olsa okuyucunun ayıbı olabilir

Felsefe nedir? Felsefe, birtakım görüşlerin körü körüne savunuculuğunu yapmak değil, doğru cevapları yaşayışımız üzerinde etkili birtakım soruları cevaplamaya yönelik düşünsel teşebbüstür. Buna göre felsefe çoğumuzun apaçık ve tartışılmasına gerek görmediği inançları tartışmaya açar.

19. yy’ın ikinci yarısı ile 20.yy’ın ilk çeyreğini kapsayan bir zaman diliminde sadece Viyana çevresini değil dönem Avrupasını ve günümüzü de etkileyen felsefe, müzik, mimari, kültür, dil, etik ve politika tartışmalarını, bu alanlardaki ünlü/önemli isimlerin görüşlerini ve birbirleriyle ilişkilerini ele alan ve bütün bunların Wittgenstein’ın felsefesinin ve kişiliğinin oluşumunda nasıl ve ne yönde etkin olduğunu soruşturan bir metin.

Avrupa tarihinde, düşünen zihnin tutkularını ateşlemek ve onu politik felaketlere sürüklemek konusunda 20. yüzyıldan daha başarılı olmuş başka bir yüzyıl yoktur. Avrupalı entelektüellerin bu güçlere karşı verdikleri şahsi mücadeleleri ve bu entelektüellerin illüzyonlarını sürdürmek için çevrilen dolapları kavramaktan hala çok uzağız…

Teknoloji güvenilmek ve itaat edilmek isteyen bir dosttur ki bir çok insan teknolojiye güvenmektedir ve boyun eğmektedir zira teknoloji gerçekten çok cömerttir. Fakat elbette bu dostluğun karanlık bir yanı vardır. Teknoloji, ahlaki temelden yoksun bir kültür meydana getirmektedir. 

İkonoloji sonucu gelişen daimi temalar ve problemler bunlar bugün “imaj biliminin dört temel kavramı” olduğunu düşündüğüm şeye dönüşmüştür konusunda bir genel bakış sağlamaktır. Bu dört temel kavramı “resme dönüş (pictorial turn), “imaj/resim ayırımı,” “metaresim” ve “biyoresim” diye adlandırıyorum.

Yunan düşünürlerinin kullandıkları terimler de kavramlar da, o zamandan bu yana, en belirlenimli olanının bile üzerinden tamamen sıyırıp atamayacağı binbeşyüz yıllık bir yan anlam yüküyle allanıp pullandı.

Göçebe düşünce, alıp başını giden bir düşünce olmaktan çok, bir konaklama-göçme ikiliğinin, bir tür ”sınırda yaşama”nın (bilinçlik durumuna da indirgenemeyen) deneyimlemesi. Peki, o halde, eğer sınır geçirebilen, ardı arkası görülebilen, tanımlanabilen bir şey ise (burada, Felsefe’nin marj’ı veya marjları, sınırları, kenarları) -ki bunda kuşkuluyuz- niye ondan basitçe kurtulmak mümkün olmuyor? Niye hala dışarı/içeri var?

Felsefe öğrenmeye başlamanın en iyi yolunun doğrudan felsefi sorular üzerinde düşünmek olduğunu savunan Nagel, temel soruları cevapları bakımından açık uçlu sorular olarak bırakarak, okuyucunun alternatif çözümleri gözden geçirmesini sağlıyor ve onu felsefenin özgün soruları üzerinde kandi başına düşünmeye cesaretlendiriyor.

Modern bilimi – İlk devi Isaac Newton olan entelektüel akımı -ve descartes’ın başlattığı refleksiyon düşünme yöntemini, modern düşüncenin kurucu ilk temel direği ve modern dönemin kendisiyle iftihar ettiği katı “rasyonalitenin başlıca örneği” olarak görmeyi öğrendim.